مراسم شب عید ((قوطیه ویندن)) (Qootia Veindan)

در روستای چهرقان مردم همانند سایر مناطق ایران شب عید را جشن می گیرند. اما یکی از رسوم جالب و منحصر یفرد این روستا در این شب مراسم شال آویزی است. البته این اصطلاح فارسی آن بوده و مربوط به اراک قدیم میباشد. در روستای چهرقان این مراسم به ((قوطیه ویندن)) معروف است . از قدیم رسم بوده که شب عید کوچکترها از قبل یک قوطی حلبی کوچک آماده کرده و به آن چند متر نخ یا طناب وصل می کنند. سپس بعد از شام به پشت بام ها رفته و قوطی را به حیاط همسایگان و فامیل می اندازند . با تکان دادن طناب قوطی به دیوار یا کف حیاط برخورد می کند و صدای طرق و طروق آن حیاط را پر می کند . همچنین شخصی که این کار انجام می دهد این اصطلاح را چند بار تکرار می کند (( جوجو قاقا)) که به معنی تخم مرغ است . خانواده ها نیز از قبل تعداد زیادی تخم مرغ آب پز کرده سپس آنرا به شکل ها و سلیقه های مختلفی رنگ آمیزی می کنند . بعضی نیز عبارتهایی ازقبیل تبریک عید و سال نو روی آن می نویسند. بعد از شنیدن صدای قوطی یکی از اعضای خانواده تخم مرغی درون قوطی قرار می دهد . فرد قوطی انداز نیز قوطی را بالا آورده تخم مرغ را در جیب خود قرار داده و به پشت بام دیگری می رود. البته این رسم مخصوص کوچکترها نبوده و افراد بزرگسال نیز برای گرفتن عیدی شب عید نیز به پشت بام ها می روند و به جای قوطی شال آویزان می کنند. دخترها و زنان روستا نیز در این مراسم شرکت می کنند تا مبادا  در آداب و رسوم شب عید از مردان عقب بمانند. در شب عید بعد از شام صدای قوطی هایی که به در و دیوار می خورد در سرتاسر روستا می پیچد . گاهی نیز بعلت سهل انگاری بعضی افراد قوطی به شیشه برخورد کرده و سبب شکستن آن می شود. متاسفانه این رسم جالب و قدیمی هم اکنون رو به فراموشی است و کودکان روستا چندان تمایلی به این گونه رسوم ندارند.